Gabriela Albergaria

Gabriela Albergaria motivation is Nature and her permanent habit of walking and watching.
Found a field of connections that is closely linked to life, in which transformation, fermentation and decadence are synonymous with renewal. Her wandering walks through parks and gardens from the Redwoods of California to Trianon Park in São Paulo, the Botanical Garden in Lisbon or New York have followed a flow of references that make these parks and gardens - the sites of her interventions in North and South America and Europe - into moments of a common journey with two fundamental themes: the representation of Nature, and the historical, political and biological connectivity of the world. And perhaps along the way she will also find a mushroom, a piece of wood or a leaf to take for safekeeping.
She has used photography, drawing, installation and sculpture in developing a line of works that takes the relation of man and  nature as a starting point. Social and collective references intercross with personal and subjective memoirs of her experiences.

Gabriela Albergaria (based on some texts by Delfim Sardo)

 

Gabriela Albergaria haar motivatie is de Natuur en haar permanente gewoonte van wandelen en kijken.

Ze heeft een veld gevonden dat dicht verbonden is aan het leven, in welke tranfsormatie, fermentatie en vergankelijkheid synoniemen zijn voor hernieuwing. Haar ontdekkende wandelingen in parken en tuinen, gaande van Redwoods in California tot Trianon Park in São Paulo, de botanische tuin in Lissabon of New York, hebben een stroom van verwijzingen gevolgd die deze parken en tuinen - de sites van haar interventies in Noord- en Zuid-Amerika en Europa - hebben getransformeerd in momenten van een gezamenlijke reis met twee fundamentele thema's: de representaite van Natuur en de historische, politieke en biologische verbondenheid van de wereld. En misschien vindt ze onderweg ook een paddenstoel, een stuk hout of een blad dat ze zal bewaren.

Ze heeft fotografie, tekenkunst, installatie en beeldhouwwerken gebruikt in de ontwikkeling van een oeuvre dat de realitie tussen de mens en natuur als startpunt neemt. Sociale en collectieve verwijzingen vermengen met persoonlijke en subjectieve herinneringen van haar ervaringen.