VOID

VOID, the idea of a visible sound emptiness

Created and based in Brussels since 2013, VOID is a collective of artists working with sound.

It is composed with Arnaud Eeckhout (Belgium, 1987) and Mauro Vitturini (Italy, 1985). The VOID's polymorphic practice is focused on questions about sound in different contexts. As the sound wave, their medium of prediclection, VOID's installations are time-based and adjusted to spatial conditions. Everything is a matter of the space resonance.

Fascinated by the immateriality of sound, the artists attempt to represent this absence through sculptural installations.

The first point to be addressed is the decision that two artists named their practice: VOID. What is the signification of this word and, most importantly, what is the link between their work and the name they chose. The word VOID stands for « emptiness », but the idea is going further in this case. For them, it is a matter of absence, or oblivion. In an interview with the curator and artist Stéphane Roy, they spoke about the link between the name and their work. For them, immateriality is the central point of their artistic experimentation. Indeed, the sound is not tangible and in addition, it is not always present. That is why the two artists worked on the silence and that their productions are often ephemeral as is the sound. In their work there is a kind of volatility similar with the sound which moves quickly and has a beginning and a end.

« We have, really franckly, a will of reality/ real and our work try to delimitate some contours, to reveal some elements of our perceptif field to release new points of view, to shake up the view we have on a thing or on an event? In this purpose, our research focus is the void, the interstice, the periphery around the event. Because we can see an uncontrolled space, inside which the reality express itself in a wilder way, this is more spontaneous. The sound, the immaterial medium, is for us a vector of choice in this prospection. Speaking about the emptiness, we like to paraphrase John Cage who defined the silence as an intentional sonore space, free from all of the constraints. »

VOID, het idee van een zichtbare geluidsleegte

VOID, opgericht en gevestigd in Brussel sinds 2013, is een collectief van kunstenaars die werken met geluid.
Het is samengesteld uit Arnaud Eeckhout (België, 1987) en Mauro Vitturini (Italië, 1985). De polymorfe praktijk van de VOID is gericht op vragen over geluid in verschillende contexten. Zoals de geluidsgolf, hun medium van voorbestemming, zijn de installaties van de VOID tijdgebonden en aangepast aan de ruimtelijke omstandigheden. Alles is een kwestie van resonantie van de ruimte.

Gefascineerd door de immaterialiteit van geluid, proberen de kunstenaars deze afwezigheid weer te geven door middel van sculpturale installaties.

Het eerste punt dat moet worden behandeld is de beslissing van de twee kunstenaars om hun praktijk een naam te geven: VOID. Wat is de betekenis van dit woord en, belangrijker nog, wat is het verband tussen hun werk en de gekozen naam? Het woord VOID staat voor "leegte", maar het idee gaat in dit geval verder. Voor hen is het een kwestie van afwezigheid, of vergetelheid. In een interview met curator en kunstenaar Stéphane Roy spraken zij over het verband tussen de naam en hun werk. Voor hen is immaterialiteit het centrale punt van hun artistieke experimenten. Het geluid is immers niet tastbaar en bovendien niet altijd aanwezig. Daarom werken de twee kunstenaars aan de stilte en zijn hun producties vaak vluchtig, net als het geluid. In hun werk is er een soort vluchtigheid vergelijkbaar met het geluid dat snel beweegt en een begin en een einde heeft.


" Wij hebben, heel eerlijk, een wil van realiteit/werkelijkheid en ons werk probeert sommige contouren af te bakenen, sommige elementen van ons waarnemingsveld te onthullen om nieuwe gezichtspunten vrij te maken, de kijk die we hebben op een ding of op een gebeurtenis op te schudden? In dit doel is ons onderzoek gericht op de leegte, de tussenruimte, de periferie rond de gebeurtenis. Omdat we een ongecontroleerde ruimte kunnen zien, waarbinnen de werkelijkheid zich op een wildere manier uitdrukt, dit is spontaner. Het geluid, het immateriële medium, is voor ons een vector van keuze in deze prospectie. Over de leegte gesproken, wij parafraseren graag John Cage die de stilte definieerde als een intentionele sonore ruimte, vrij van alle beperkingen. "