Pep Vidal is a scientist, to be precise a mathematician with a doctorate in physics, but he is also an artist. According to him, the world of science and that of art are not that different. In either case, the approval and support of other professionals makes the difference between personal work with potential and a masterpiece, a discovery that is seen as a real breakthrough. But of course, it is art that "allows the most sincere expression of our feelings". This is why Vidal's laborious drawings are much more than sterile representations of mathematical diagrams. His study is at the same time a scientific research which goes beyond the examination of the most demanding laboratories and an artistic investigation which captures volatile and elusive phenomena by means of ink and paper.  In Vidal's works, the infinitesimal changes that are constantly happening around us are clearly manifested. You don't see the sand flowing imperceptibly down the side of a dune until it gives way and carries the rest with it. We realize that the book hovering on the shelf gradually lost its balance, for a long time, only when the thud of its fall surprises us. We think of the magnetic north pole as an unchanging point of reference, when in reality it is moving northwest at an average speed of 41 km per year. One of Vidal's artistic missions is to tirelessly pursue the North Pole, to question the meaning we attribute to it. In his drawings, tiny sharp lines converge on the sheet and reveal the microscopic movements to which the material is subjected. Electromagnetic waves, particle movements, fractal structures, and the forces that regulate the systems of which we are subconsciously a part take shape and acquire meaning. His most recent project led Vidal to take on the technical and intellectual challenge never undertaken before of measuring and plotting the shape of a cloud from the moment it materializes until the moment it disappears. The result is a 3D reconstruction of the cloud made by photogrammetry, and illustrations of the experience of disarming simplicity and softness.

 

Pep Vidal is wetenschapper,  wiskundige met een doctoraat in de natuurkunde om precies te zijn, maar hij is ook kunstenaar. Volgens hem zijn de wereld van de wetenschap en die van de kunst niet zo verschillend. In beide gevallen maakt de goedkeuring en steun van andere professionals het verschil tussen persoonlijk werk met potentieel en een meesterwerk, een ontdekking die wordt gezien als een echte doorbraak. Maar natuurlijk is het de kunst die "de meest oprechte uitdrukking van onze gevoelens mogelijk maakt". Daarom zijn Vidal's moeizame tekeningen veel meer dan steriele weergaven van wiskundige diagrammen. Zijn studie is tegelijkertijd een wetenschappelijk onderzoek dat verder gaat dan het onderzoek van de meest veeleisende laboratoria en een artistiek onderzoek dat vluchtige en ongrijpbare verschijnselen vastlegt met inkt en papier.  In de werken van Vidal komen de infinitesimale veranderingen die zich voortdurend om ons heen voltrekken duidelijk tot uiting. Je ziet het zand niet ongemerkt langs de zijkant van een duin naar beneden stromen totdat het bezwijkt en de rest meesleurt. We beseffen dat het boek dat op de plank zweeft geleidelijk aan zijn evenwicht heeft verloren, gedurende lange tijd, pas wanneer de plof van zijn val ons verrast. We denken aan de magnetische noordpool als een onveranderlijk referentiepunt, terwijl hij in werkelijkheid met een gemiddelde snelheid van 41 km per jaar naar het noordwesten beweegt. Een van de artistieke missies van Vidal is het onvermoeibaar volgen van de Noordpool, het bevragen van de betekenis die wij eraan toekennen. In zijn tekeningen komen kleine scherpe lijnen samen op het blad en onthullen de microscopische bewegingen waaraan het materiaal onderhevig is. Elektromagnetische golven, bewegingen van deeltjes, fractale structuren en de krachten die de systemen regelen waarvan wij onbewust deel uitmaken, krijgen vorm en betekenis. Zijn meest recente project bracht Vidal ertoe de nooit eerder ondernomen technische en intellectuele uitdaging aan te gaan om de vorm van een wolk te meten en te plotten vanaf het moment dat deze ontstaat tot het moment dat deze verdwijnt. Het resultaat is een 3D-reconstructie van de wolk door middel van fotogrammetrie, en illustraties van de ervaring van ontwapenende eenvoud en zachtheid.